Polacy w wieku produkcyjnym, nie znajdując w naszym kraju możliwości zatrudnienia, dostrzegają swoją szansę w innych wspólnotach ekonomicznych.
W 2014 roku liczba Polaków pracujących w UE zwiększyła się do ponad 1,9 mln ludzi, zazwyczaj młodych i energicznych, powiększając tym samym liczbę Polaków pracujących za granicą do 2,3 mln. Polscy emigranci tylko w latach 2014-2020 wytworzą 172 mld euro dochodu dla krajów, do których wyjechali. Gdyby osoby te znalazły zatrudnienie w kraju, polski PKB wzrósłby o około 6%, a tym samym wzrosłyby nasze wynagrodzenia. Tymczasem przebywający na emigracji Polacy w wieku produkcyjnym swoją pracą przyczyniają się niestety do wzrostu zamożności innych wspólnot ekonomicznych.
My natomiast jako państwo w ramach “zapłaty” za emigrantów dostaliśmy kroplówkę finansową w postaci dotacji unijnych. Jednak nie równoważą one strat, jakie ponosi gospodarka, a także budżet państwa. Na wykresie porównaliśmy:
- wartość dotacji, jakie w latach 2004-2020 nasz kraj otrzyma z Unii Europejskiej;
- świadczenia i podatki, jakie 1,9 mln pracujących Polaków mogłoby wpłacić do polskiego budżetu w ciągu 40 lat swojej produktywności.
Utracone wpływy budżetu przewyższają uzyskane dotacje.
Oprócz zmniejszonych wpływów do budżetu pogarszają się również proporcje w wydawaniu pieniędzy z budżetu państwa na świadczenia emerytalne. Polski system emerytalny oparty jest na umowie międzypokoleniowej, co oznacza, że młodzi ludzie pracują na emerytury rodziców. Na skutek emigracji zarobkowej rośnie różnica pomiędzy liczbą emerytów – osób pobierających, a liczbą pracujących na te świadczenia. Przebywający na emigracji Polacy nie dokładają się do tych świadczeń, nie płacą w Polsce składek ZUS ani podatków.
Podobnie jest z edukacją i wychowaniem młodych Polaków. Osoby pracujące i płacące podatki w Polsce finansują szkoły, opiekę zdrowotną i inne świadczenia na rzecz przyszłego pokolenia. Polacy pracujący za granicą płacą podatki w innych krajach i zasilają budżety innych wspólnot ekonomicznych.
Rządy bogatych krajów europejskich chętnie korzystają z naszych rąk do pracy przy tworzeniu bogactwa we własnych krajach, natomiast nie uczestniczą w kosztach wykształcenia tych pracowników, jak i wychowania i kształcenia ich dzieci oraz wypłacania emerytur dla ich rodziców w Polsce.
Decyzja o emigracji nie jest łatwa, zwłaszcza dla osób, które zostawiają w Polsce swoją najbliższą rodzinę. Wiele osób chciałoby powrócić do kraju i funkcjonować w polskiej wspólnocie ekonomicznej. Możemy liczyć na ich powrót, jeśli w Polsce będą trwałe miejsca pracy, a te będą wówczas, jeśli polska biurokracja pozwoli Polakom pracować w ich rodzimym kraju.
Redakcja: prezentujemy pierwsze fragmenty opracowania Fundacji “Pomyśl o Przyszłości“, która przeanalizowała ten problem. Publikacje fragmentów będziemy kontynuować, gdyż opracowanie to zasługuje na rozpowszechnienie, dyskusję publiczną, a także, czego wciąż oczekujemy – działania polskich władz.
Jak sądzisz?
[democracy id=”73″]
Czytaj o emigracji:
Czytaj o zarobkach:
Z diagramu wynika ze straty z powodu wyjazdu Polakow to prawie 1700 mld zl w ciagu 40 lat. Z Unii Europejskiej pobrno okolo 594 mld w samym okresie 2004 – 2020 czyli przez 16 lat. Pobierzemy wiec w ciagu 40 lat z UE okolo 1800 mld przy zalozeniu ze wydobycie srodkow z Unii nie wzrosnie. Cos mi sie tu nie zgadza. W samym artykule pisze ze wplywy z podatkow emigrantow za granica to 172 mld w latach 2014-2020. Wplywy z Unii to ponad 400 mld w tym samym okresie. Czy to bledy w artykule czy ja cos zle widze albo prawda jest ze to Polska doi Unie bardziej niz my ją?
Nie będzie tylu dotacji z Unii, kończą się, więc ekstrapolacja na 40 lat nietrafna.
172 mld to przyrost PKB krajów z pracy polskich emigrantów a nie wpływy z podatków. I to w euro, a nie złotych, tym bardziej nietrafne porównanie.
Dziekuje za wytlumaczenie. Teraz widze te dane w poprawnym swietle. Nurtuje mnie jeszcze jedno zalozenie w artykule jakoby to Polska oferowala tania sile robocza krajom europejskim. Czy nie jest dokladnie na odwrot przez to ze to wlasnie te kraje otworzyly swoje rynki ow pracownikom? Poza tym to jest wybor tych pracownikow czy wyjezdzaja czy nie. Blednym jest tez zalozenie ze to jest tania sila robocza. Z punktu widzenia najnizszej krajowej na poziomie np. £8.21 w Anglii to jest to znacznie wyzszy start niz w Polsce. Po drugie caly czas zaklada sie blednie ze wszyscy Ci emigranci zostaja na najnizszych stanowiskach. To jest nie prawda. Dla mnie wiec jest to sytuacja win, win. Anglia dostaje wiecej pracownikow na roznych szczeblach, a Polacy lepsze warunki zarobkowe i standard zycia. Z artykulu zas wynika jakoby to Polska miala prawo do zatrzymania tych ludzi sila lub decydowania o tym gdzie jada – ze niby oferuje krajom europejskim tania sile robocza.
pojęcie “tania siła robocza” odnosi się przede wszystkim do pracy w kraju, gdzie zachodni kapitał wykorzystuje do zwiększania zysków. W krajach zachodnich nasi pracownicy są dużo tańsi wobec tamtejszych standardów, stąd bunt np w UK (stąd Brexit).
Oczywiście w aspekcie jednostkowym – tak wolność, tylko że Polska nam usycha. “Win” jest po stronie Anglii a nie Polski. UK dostaje wykształconych przedsiębiorczych pracowników, nie łoży na ich wykształcenie, a zyskuje cała gospodarka. Dla Polski to “lose”, dla pracownika – lepsze warunki materialne, ale poniewierka.
Polska powinna chronić swoje społeczeństwo przed zapaścią. Dlatego powinna przede wszystkim tworzyć miejsca pracy, jak to robi Orban. Jeszcze lepszym przykładem są Chiny, gdzie już więcej wraca Chińczyków niż wyjeżdża.
ZUS dla przedsiębiorców dobrowolny oraz zwiększenie pieniadza w gospodarce, spowodują że Polacy wrócą. Reszta to opisywanie jajka że ma owalny kształt…..
Czarodziejska metoda: zlikwidować własne ubezpieczenie zdrowotne i emerytalne i dodrukować pieniędzy… i czary… magic… cud!!
Nic więcej nie trzeba, nic 🙂