Powstanie Warszawskie przyniosło całkowite zburzenie stolicy, po jego stłumieniu niszczonej planowo jako jedynej w Europie w trakcie II wojny światowej. Kosztowało ćwierć miliona ofiar śmiertelnych, wśród których 90 procent stanowiła ludność cywilna. Tych, którzy przeżyli, wysiedlono. Poniesione straty i pamięć o bohaterach stały się jednak fundamentem patriotycznej tożsamości. Doświadczenie tamtych 63 dni wpłynęło na skuteczność późniejszej pokojowej walki Polaków z komunizmem. Zwłaszcza na wybór przez ruch społeczny Solidarności pokojowego działania bez użycia przemocy. Odzyskanie niepodległości w 1989 r, podobnie jak wcześniej w 1918 r. nastąpiło przy minimum ofiar.